วันเสาร์ที่ 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2557

หยุดเห็นแก่ตัวเพื่อตัดวงจรอาชญากรรมกันเถอะ...

ทางอาชญาวิทยามีการศึกษาพบว่าการก่ออาชญากรรมมีองค์ประกอบหลักคือ ตัวบุคคล สังคม สภาพแวดล้อม โดยมูลเหตุจะขึ้นกับแนวโน้มการก่ออาชญากรรมและสถานการณ์ที่นำพาให้เกิดเหตุ ส่วนการหยุดยั้งคือ การต้านทานต่อแรงจูงใจในการก่ออาชญากรรม


ตัวแปรสำคัญ คือ แรงต้านทานการก่ออาชญากรรม ซึ่งเป็นตัวหาร เป็นตัวแบ่งให้ความรุนแรวลดน้อยลง แรงต้านจะอยู่ภายในจิตของแต่ละคน เป็นความรู้สึกผิดชอบชั่วดี ความรู้เกรงกลัว ความละอายต่อบาป


หิริ-โอตตัปปะ ความละอาย ความเกรงกลัวต่อการกระทำชั่ว เป็นสภาวะ เป็นความรู้สึก ต้องปลูกฝังกันจากรุ่นสู่รุ่น ไม่สามารถสอนกันได้ แต่แนะนำและลงมือกระทำ 


การบังคับด้วยกฎระเบียบนั้นจะได้ผลก็ต่อเมื่อคน บุคคลเป็นผู้มีสำนึกเท่านั้น ในเมื่ออาชญากร คือ ผู้มีพฤติกรรมเป็นปฏิปักษ์ต่อสังคม มีหรือจะเกรงกลัว การลงโทษเป็นเพียงผลลัพธ์ของเกมไล่ล่า ระหว่างผู้ร้ายและผู้ถือกฎหมาย สุดท้ายมีแพ้มีชนะ หากแพ้ผู้ร้ายก็ยอมรับโทษ แต่น้อยที่จะสำนึก แต่กลับคิดว่าตัวเองพลาดในเกมสุดท้ายรอเวลาเริ่มเล่นเกมใหม่อีกครั้ง...


หากต้องการลดอาชญากรรมก็อย่าเป็นผูสร้างอาชญากร... หันกลับมาดูตัวเองว่าเป็นส่วนหนึ่งของปัญหาหรือไม่ เรากำลังบ่มเพราะนักก่ออาชญากรรมด้วยการสร้างปัญหาแก่สังคมด้วยความเห็นแก่ตัวหรือไม่?


หยุดเห็นแก่ตัวเพื่อตัดวงจรอาชญากรรมกันเถอะ...

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น